Vladimir Stockman                                          Polska

Vladimir Stockman urodził sie 19.08.1960 w ZSRR, w Rostowie nad Donem (Rosja). Dzieciństwo spędził w małym miasteczku Gulkiewiczy na Kubaniu. Na początku lat 80-tych studiował fizykę, filozofię i filologię rosyjską na Uniwersytecie w Rostowie nad Donem. Podczas studiów wraz z Sergiuszem Zimowcem, Michałem Majackim i Aleksandrem Popowym brał udział w redagowaniu czasopisma «Nie kantować», wydawanego «samizdatem».

Jesienią 1991 roku, dzięki Aleksandrowi Andrijewskiemu dołączył do kijowskiego teatru «Zwierciadło» (dyrektor Vołodymyr Petraniuk) i w następnym roku wraz z teatrem na zaproszenie Piotra Skrzyneckiego - założyciela kabaretu «Piwnica pod baranami» przyjechał do Polski na występy gościnne, które przeszły w emigrację.

Publikował wiersze i przekłady w międzynarodowym czasopiśmie literackim «Kreszczatik», w tomikach krakowskiej Konfraterni poetów, w czasopiśmie «Nowa Polska» («Nowaja Polsza»), w książce «Wiedeńskie krasnmówstwa» (Wiedeń, 2006), w antologii «Podgórskie klimaty» (Kraków, 2009) i inn. Przetłumaczył na język rosyjski książkę, «Villa dei Misteri – Pasha ikony» (Kraków, 1999) o twórczości Jerzego Nowosielskiego oraz monografię prof. Aleksandra Mikołajczaka «Bogurodzica w kulturze i katolickiej tradycji w Polsce» (Warszawa - Moskwa, 2008). Jest autorem tomiku wierszy pt. «Górne morze» (Kraków, 2007). Brał udział w Dniach współczesnej literatury i dramaturgii rosyjskiej w Wiedniu (2006), w festiwalu «naLIT» we Lwowie (2006) oraz reprezentował Polskę i Rosję na 46. Międzynarodowym Festiwalu «Strużskie Wieczory Poezji» w Macedonii (2007). Brał udział w XXXIX Warszawskiej Jesieni Poezji (2010), w Międzinarodowym Festiwalu im. Maksymiliana Wołoszyna w Koktebelu (2011) oraz w XXI Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej (2011). Finalista Międzynarodowego konkursu dla tłumaczy rosysjskich na najlepsze tłumaczenia Czesława Miłosza (2011). Należy do Międzynarodowej Federacji Pisarzy Rosyjskich. Twórca i koordynator międzynarodowego almanachu internetowego «Litera». Mieszka w Krakowie.

CIUT BLIŻEJ NIEBA

W lochu pragnień i snów

opuszczonego miasta

ciche słowa

podnoszę na piedestał

poprawnych myśli,

to jest takie dziwne…

Czas się sączy,

śmiertelny czas,

nawet kamienie się kruszą

pod jego kroplami,

a jam jest człowiek nie twardszy od trawy,

i prawem moim jest stać na ziemi.

Nie wyżej od innych,

tylko ciut bliżej nieba.

DWIE NAZWY

Są dwie nazwy każdego dnia

trzecią jest nieme słowo –

zero dźwięku – cieniutka niteczka –

pajęczynka niewidzialnego sensu

co drży w półprzeczuciu.

Ale czy w tym jest znaczenie ciągłego wysiłku

odcyfrowywać tajny cień,

mętny odblask ruchu,

znak przewodni co naprowadza

na zrozumienie sprzeczności dwóch

biegunowo różnych istot

mających swym przeznaczeniem się złączyć

w trzecim imieniu

niewysłowionym?

EGZAMIN

Zakładając istnienie Egzaminatora,

każdy sam powinien odgadnąć pytania

i dać na nie stosowne odpowiedzi.

Czy dostanie za to ocenę?

Oto jedno z tych pytań